diary

این صدا و لحن خوندن روزبه بمانی و حمید عسکری تو خونم رسوخ میکنن لامصبا!بقول "لی‌لی" صدایش را روی دلم احساس میکنم. صدا باید همان جا در گوش متوقف شود اما گاهی اوقات، خیلی بندرت، صدایی از گوش من نفوذ میکند و در تمام بدنم طنین می‌اندازد. صدای او یکی از ان صدا هاست. عمیق، مطمئن و تا حدی نرم!هر چند بنظرم اهنگ های قدیمی حمید عسکری قوی‌تر بودن...به لحاظ محتوا!ولی روزبه بمانی ، متن اهنگ هاش هم طوریه که انگار داره از اون اعماق تاریک دلت حرف میزنه :)" چنان مردم از بعد دل کندنت که روح من از خیر این تن گذشت!تو باید بدانی چه بر من گذشت زمانی که دیدم کجا میروی!تقاصت همین است عزیز دلم که بنشینی از کشتنم بشنوی..." diary...

این سریال Ted lasso رو تموم کردم !از فضای که حاکم بود خیلی خوشم اومداینکه مدام در حال رشد بودن عليرغم اینکه سقوط های بدی هم داشتند ، هر کدوم از شخصیت هاش حتی و اون حس ساپورتیو بودنی که بینشون بود خیلی قشنگ و جذاب بود برام :)دارم سعی میکنم با برنامه و دیسیپلین بودن رو برگردونم به زندگیم ولی خیلی سخته، ذهنم بشدت در حال مقاومته :/کاش میتونستم همه حرفای مغزم رو تایپ کنم... اگه یه دستگاه مثل استیون هاوکینگ داشتم، دیگه راحت میشدم :dمطمئن نیستم که دقیقا حسم نسبت بهش چیه ولی احساس میکنم خیلی درگیر و خسته‌است و از این جهت دلم براش میسوزه ...این بهتر شدن، رشد کردن ، پیشرفت کردن و ‌‌‌.... چیه که انقدر در به درشیم ! طوری که نه جسم مونده ازمون و نه روانی ... گمونم همش برمیگرده ذات کمال‌طلب انسان و اون طمع پنهان ...پ.ن :حس بدی دارم توام با خجالت :|فکر کنم خیلی وحشی‌بازی دراوردم اون روز diary...